لزوم اجرای یک همه پرسی برای تشکیل مجلس موسسان و تدوین قانون اساسی حافظ منافع ملی در ایران

به نظر من، استقرار دمکراسی در ایران مستلزم اتحاد گسترده نیروهای جمهوری خواه، و همکاری همه نیروهای برای حفظ و صیانت از وحدت ملی ایرانیان است، چون بدون وحدت ملی، و یک جنش وسیع دمکراتیک در کشور، من تصور نمی کنم که بتواند ایران رو به آرامش برود، و یا اصولا بتواند یک حاکمیت دمکراتیک پیدا کند، از این روی شرط اصلی پیروزی دمکراسی در ایران، سیاست آشتی ملی، وفاق ملی است، بر اساس رعایت حقوق بشر، آزادی احزاب و مطبوعات و تشکل صنفی، و بالاخر تغییر این قانون اساسی، با اتکاء به رای مردم. یعنی رفراندوم و تشکیل مجلس موسسان، که راهکاری است، به نظر من، مسالمت آمیز، که تضمین می کند (جلوگیری از) هر نوع خونریزی را در جامعه ایران. متناسب هم هست با تحول شرایط سیاسی، و می توان در دستور کار این جنبش دمکراسی قرار بگیرد. ادامه‌ی خواندن

دفع خطر جنگ از ایران با تشکیل جبهه وسیع صلح خواهی و آزادیخواهی و دفاع از حقوق بشر و دمکراسی

من یادآور می شوم که شجاعت در عمل فرزند بصیرت در نظر است. آنهائی که در این مرحله حساس و حیاتی کشورمان، به جای گشایش یک جبهه وسیع آزادیخواهی و دموکراسی و دفاع از حقوق بشر و صلح در برابر جنگ طلبان جمهوری اسلامی و در مقابل حمله نظامی به ایران مهر سکوت بر لب زده اند و یا زیرجلگی و بزدلانه از گزینه جنگ حمایت می کنند، باید بدانند که دانسته یا ندانسته به ادامه استبداد دینی و به تجزیه کشور و سلطه خارجی و فاجعه تاریخی در منطقه یاری می رسانند.

ادامه‌ی خواندن

جنبش آزادی خواهی ایران

ماندانا زندیان: شما در مصاحبه ای پیرامون جنبش شهروندی ایران- جنبش سبز- گفته اید: «آنچه در ایران اتفاق افتاده است نبرد بین سنت و مدرنیته است که از مشروطه آغاز و در انقلاب ۵۷ دنبال شد.»

 نخست: گفتمان مسلط جنبش اعتراضی که به انقلاب اسلامی سال ۱۳۵۷خورشیدی منجرشد، چه بود؟ آیا شما به «ربوده شدن انقلاب به دست نیروهای مذهبی به رهبری آیت الله خمینی» و انحراف آن از خواست آزادی و عدالت باوردارید؟

دیگر این که: پس از گذشت هشت ماه از خیزش شهروندی مردم ایران، به نظر شما مدرنیته به معنای خردگرایی، انسان گرایی و عرفیگرایی تا چه اندازه در این حرکت چندصدا نهادینه شده است؟

  ادامه‌ی خواندن

جنبش سبز ایران در تلاطم آزادی خواهی منطقه

گفت و گو با ماندانا زندیان

ماندانا زندیان- به نظر می رسد بیست و پنجم بهمن هشتاد و نه، آغاز فصلی تازه در جنبش شهروندی ایران و رویکرد هماوردانش به بدنه و سران و سخنگویان جنبش بود-  از سویی شعارها و خواست های چیره بر اعتراض های خیابانی بر شخص آقای خامنه ای تمرکز یافت و دیوارهای شهرهای بزرگ تر با جملۀ «دیکتاتور، به پایان سلام کن!» آذین شد؛ از سوی دیگر جلوگیری از حضور  سخنگویان جنبش سبز در کنار معترضین، به شکل گیری «شورای هماهنگی راه سبز امید» در خارج از کشور انجامید، که به رغم تأکید آقای امیرارجمند بر فراگیر بودن آن، در همان روزهای نخست، برای جنبش سبز منشور، و حتی شعارهای مناسب برای خیابان نوشت.

ادامه‌ی خواندن

تنها صداست که می‌ماند؛ یک‌سالگی یک جنبش اجتماعی

۱۳۸۹/۰۳/۲۳
۲۲ خرداد هم فرارسید و به گفته شاهدان عینی دست کم میدان انقلاب و خیابان آزادی تهران شاهد ادامه اعتراض هایی بود که با اعلام نتیجه انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری ایران آغاز شد. انتخاباتی که در پی آن محمود احمدی نژاد برنده اعلام شد و میرحسین موسوی و مهدی کروبی، نامزدهای معترض، را در جایگاه چهره های شاخص جنبشی قرار داد که اکنون از آن با نام جنبش سبز یاد می شود. ادامه‌ی خواندن

کیفرخواستی برای احزاب سیاسی در ایران

فرج بال افکن

بی بی سی فارسی

دادستانی تهران خواستار انحلال جبهه مشارکت شده است

برخورد با احزاب سیاسی در ایران با قرائت کیفرخواست دادستانی تهران در چهارمین جلسه رسیدگی به متهمان ناآرامی های اخیر این کشور، وارد مرحله تازه ای شده است.

دادستانی تهران خواهان برخورد با احزاب قانونی برآمده از این نظام است و در این میان موضوع انحلال حزب مشارکت ایران اسلامی مطرح است.

علی شکوری راد از اعضای شورای مرکزی حزب مشارکت به بی بی سی فارسی گفت، “طرح موضوع انحلال حزب در کیفرخواست غیرقانونی است، چون اساسا متهم این دادگاهها احزاب نیستند بلکه اشخاص هستند.”

آذر منصوری، معاون سیاسی این حزب هم به بی بی سی فارسی گفت که انحلال یک حزب مراحل متعددی دارد و این مراحل در قانون احزاب به وضوح روشن است.

به گفته علی شکوری راد محاکمه رهبران احزاب بدون حضور هیئت منصفه غیرقانونی است.

همزمان علی لاریجانی، رئیس مجلس ایران با استقبال از اخطار قانون اساسی مصطفی کواکبیان نماینده سمنان، از کمیسیون های امنیت ملی و حقوق خواسته تا موضوع محاکمه رهبران احزاب را بدون حضور هیئت منصفه پیگیری کنند.

بعضی از ناظران سیاسی می گویند که برخورد با احزاب و یا به سخن دیگر عدم تعامل با احزاب و نهادهای سیاسی و فرهنگی در جامعه ایران، قدمتی به درازای حاکمیت های استبدادی در تاریخ معاصر این کشور دارد. ادامه‌ی خواندن

جنبش در انتظار است و انتظار نمی‌تواند ابدی باشد

موسوی و کروبی به تبلیغات صدا و سیما علیه خود و انحصاری بودن این نهاد اشاره کردند و خواستار فرصتی برای حضور در یک برنامه‌ی تلویزیونی شدند تا بتوانند به حمله‌هایی که متوجه آنان است، پاسخ دهند.

آنان از بازداشت و زندانی کردن کسانی انتقاد کردند که در انقلاب بهمن سهیم بوده‌اند یا فرزندان انقلابیون آن دوره هستند. ایجاد جو رعب و وحشت، جنگی خواندن وضعیت کشور، برگزاری دادگاههایی چون دادگاههای تفتیش عقاید و تاثیرات منفی آن بر جامعه از موارد دیگری بود در گفت‌وگوی موسوی و کروبی مطرح شد.

کروبی گفت که مردم نگران سرنوشت خود و کشورشان هستند. وی اعتماد مردم را بزرگترین “سرمایه امام” خواند و هشدار داد که نباید گذاشت این اعتماد از نظام سلب شود. موسوی از رواج دروغ به مردم میان مسئولان سخن گفت. وی در پایان ابراز امیدواری کرد که مسئولان نظام تدبیری بیندیشند و مشکلهای موجود را حل کنند. به اعتقاد او نمی‌توان آگاهی مردم را نادیده گرفت و از دانشجویان خواست دم برنیاورند. ادامه‌ی خواندن

جنبش نیازمند شورای هماهنگی ملی است

تحلیلگران و ناظران سیاسی در چند روز اخیر از خشونتی که طی روزهای تاسوعا و عاشورا شاهد بودند، ابراز نگرانی می‌کنند. سخن از “پاکسازی” جامعه از “عده قلیلی شورشی” می‌رود و دربرابر آن هشدار فعالان حقوق بشر نسبت به برپا شدن”حمام خون”. حکومت به خواستهای مردم برای رسیدن به حقوق شهروندی‌شان با خشونت پاسخ داده و به مرور و در جاهایی با واکنش خشونت‌بار روبرو می‌شود.

دویچه وله: آقای خانبابا تهرانی، این روزها بیش از هر کس و هر نهادی اسم فرماندهان نیروهای سپاه و بسیج و پلیس در اخبار می‌آید که در مورد وقایع ایران موضع‌گیری کرده‌اند. فکر می‌کنید چرا آقای احمدی‌نژاد و رهبر جمهوری اسلامی کمتر خودشان را نشان نمی‌دهند؟

ادامه‌ی خواندن

حکومت در درازمدت نمی‌تواند از پس ملت برآید

تصویر

گفتگوی ماندانا زندیان با مهدی خانباباتهرانی
پیرامون جنبش آزادی خواهی ایران
فصلنامۀ ره آورد، شمارۀ ۹۰، بهار ۱۳۸۹ خورشیدی


ماندانا زندیان: شما در مصاحبه‌ای پیرامون جنبش شهروندی ایران- جنبش سبز- گفته‌اید: «آنچه در ایران اتفاق افتاده است نبرد بین سنت و مدرنیته است که از مشروطه آغاز و در انقلاب ۵۷ دنبال شد.»
نخست: گفتمان مسلط جنبش اعتراضی که به انقلاب اسلامی سال ۱۳۵۷خورشیدی منجرشد، چه بود؟ آیا شما به «ربوده شدن انقلاب به دست نیروهای مذهبی به رهبری آیت الله خمینی» و انحراف آن از خواست آزادی و عدالت باوردارید؟
دیگر این که: پس از گذشت هشت ماه از خیزش شهروندی مردم ایران، به نظر شما مدرنیته به معنای خردگرایی، انسان گرایی و عرفیگرایی تا چه اندازه در این حرکت چندصدا نهادینه شده است؟
ادامه‌ی خواندن